BILECIKI

Stałem pod salą i sprawdzałem bilety. Większość widzów już weszła, co chwilę pojawiali się jednak spóźnieni. Do takich należało małżeństwo po czterdziestce, które podeszło pod salę. Mężczyzna szedł spokojnym krokiem, z założonymi z tyłu rękami, kobieta trzymała ręką torebkę. Zbliżając się do mnie, pan poprosił żonę, aby wyjęła bilety. Małżonka otworzyła torebkę i rozpoczęła poszukiwania. Wzrok nas trojga był utkwiony w torebce, tymczasem mężczyzna obrócił się w moją stronę nieznacznie, ale w taki sposób, żebym mógł zobaczyć... dwa bilety, które trzymał za plecami! Wziąłem je dyskretnie, oderwałem końcówki i oddałem.
Kobieta w dalszym ciągu bezskutecznie szukała biletów, natomiast mężczyzna odwrócił wzrok od torebki, spojrzał na mnie i zapytał wprost:
- Wpuści nas pan bez biletów?
- No, dobrze - odparłem z udawanym wahaniem w głosie. - Ale następnym razem proszę nie zapomnieć o biletach!
Kobieta, wchodząc na salę, w dalszym ciągu zastanawiała się, co mogło stać się z biletami...

POŻEGNANIE

Z racji znalezienia lepszego zajęcia, rzuciłem pracę w knajpie. Wczorajszy wieczór był moim ostatnim po tamtej stronie baru.
Pośród kilku osób, które zechciały się z tej przyczyny nawalić jak stodoła, była moja szefowa.
W pewnym momencie po raz kolejny napełniam jej kieliszek, a ona coś do mnie mówi, jednocześnie gestykulując. W pewnym momencie machnęła reką tak niefortunnie, że kieliszek się przewrócił, a jego zawartość trafiła na nią, a dokładniej na... ekhem... górną część spodni.
W tym momencie wymskło mi się:
- No tak, szefowa jak zawsze - "ja nie piję, tylko wargi umoczę".
Przeżyłem. I na pożegnanie dostałem flachę Jim Beama... Albo się nie gniewa,albo nie pamięta.

To jest łańcuszek nieszczęścia! Teraz będziesz mieć pecha! Ha, ha, ha!!!
Prześlij ten list 20 osobom, to one też będą miały pecha. Jeśli nie roześlesz, to będą miały szczęście, a ty będziesz zazdrościć!
Jeden facet dostał ten list i wysłał do 20 znajomych i wszyscy zachorowali. On też zachorował, ale nie było mu smutno chorować w samotności. A inny nikomu nie wysłał, miał pecha i spadł ze schodów! I wszyscy się śmiali!
Kiedy będziesz wysyłać ten list do znajomych - nic nie poprawiaj i nie zmieniaj! To bardzo ważne!
I nie wysyłaj tego listu do nadawcy - ja już mam pecha i więcej mi nie trzeba..

CO TO ZA PROGRAM?

Parę ładnych już lat temu, instalowałem z ojcem kartę telewizyjną. Z kartą poszło szybko, ale z ustawieniem programów nie było już tak łatwo. Staraliśmy się przyporządkować nazwy do konkretnych programów. W pewnym momencie trafiliśmy na jakiś kanał, gdzie akurat leciały reklamy, przez co ciężko było się zorientować, co to za stacja. Mój ojciec pyta:
- Co to za program?
I w tym momencie słychać głos kolesia z reklamy farby:
- Jedynka bracie! Tylko Jedynka!
Na co mój rodziciel z lekką zadumą:
- Aaa, jedynka...

Pewien człowiek postanowił sprzedać mieszkanie. Wiadomo, czas kryzysu, nie liczył na wiele. Dał ogłoszenie. Nikt nie dzwoni.
Opuścił cenę o 10%. Ani chu-chu.
Opuścił o 20%. Cisza.
Opuścił o 50%. Przychodzi sąsiad:
- Słyszałem, że mieszkanie próbujesz pan sprzedać?
- Tak.
- Za pół ceny?
- Tak.
- Umowa stoi.
Spotykają się za jakiś czas, sprzedawca pyta:
- No i jak się mieszka?
- Nieźle, tylko musiałem numer telefonu zmienić.
- Jak to?!
- Pierwszego dnia po przeprowadzce naprawiłem gniazdko od telefonu i nagle codziennie ze 30 ludzi zaczęło dzwonić.

Właściciel pewnej małej firmy wezwał agenta ubezpieczeniowego do swojego biura.
- Chciałbym ubezpieczyć wszystkie przedmioty, które tutaj pan widzi od kradzieży!
A po chwili dodaje:
- Z wyjątkiem tego zegara na ścianie.
- Dlaczego jego pan nie ubezpiecza?
- Ponieważ pracownicy, których zatrudniam nie spuszczają go z oczu przez cały dzień.

- Nina, ale ty masz piękne futro! Ciekawe, ile twój mąż dostaje?
- Na przykład, żeby kupił futro, to dziesięć razy z rzędu nie dostał aż się złamał.